Soepel weg gereden uit Chelyabinsk de zuidelijke route, niet over de op de kaart ingetekende high way, voor zover dat nog bestaansrecht heeft in Siberie.
Eindeloosheid qua vlaktes, links en rechts, en verkeer wat steeds meer uitgedund aanwezig is.
Een koffie momentje gepakt langs de weg bij kraampjes met diverse waren, zoals dode ganzen, ingeblikte champions, gedroogde vis, koekjes ,thee en koffie. Dat was na ongeveer 120 km.
Nog eens 140 km verder besloten we een dorp in te rijden op zoek naar een cafeetje voor een lunch. Niets van dat alles, behalve wat winkeltjes voor allerlei levensmiddelen en een kapper. Het dorp uit hobbelend over met ijs bedekte paden, bijna een kat doodgereden.
De wegen gaan ons steeds meer verrassen. Soms stukken als een tapijt, maar opeens een gatenkaas. Terug in snelheid is de enige oplossing, 70 km/p uur en goed kijken en meeslingeren. Overigens wordt dat meeslingeren ook door beladen vrachtwagens gedaan, en dat ziet er toch soms kamikaze achtig uit, vooral om er achter te rijden is niet verstandig. Maar ja inhalen over een met kuilen gevulde weg is ook een avontuur. We maken er maar het beste van.
Her en der lag voor de huisjes een berg kaphout, de brandstof voor de winter. Weer terug op de weg begon het toch wat te knagen in de magen. Nog eens 60 km verder temidden van de dennebossen een cafeetje, met 1 mede gast, een chauffeur. Supergoed geluncht, puree met jus en zuur vlees, het leek wel een Siberische loetje, met dito goede soep en Russisch bier. Helemaal top.
Daarna onze weg vervolgd met nog ongeveer 100 km voor de boeg en zonder enig probleem hotel Vostok gevonden. Een echt sovjet hotel met kamers als cellen en verrassend goed eten en een goede bar. De barman is resoluut in zijn bediening ook al doet het wat militairistisch aan. Hij geeft er de voorkeur aan om heel hard luidopkeel te benadrukken wat je hebt besteld en hoeveel roebel dat kost.
Bij aankomst werden we door 2 jongemannen gadegeslagen die zich totaal verwonderden over de Z3. Zoiets en dat in Siberie, helemaal uit Amsterdam. Ze vonden het helemaal geweldig. Als cadeau hen een nederlandse vlag gegeven van onder de motorkap vandaan, wat het af maakte. Ook voor de rest van het rally gezelschap was het nogal een verrassing om ons onder de motorkap een set vlaggen vandaan te zien halen.
Nu snel naar bed. Morgen is een lange rit naar Omsk met sneeuw als verwachting. Dat kan wel eens heel lang gaan duren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten